İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersi Öğretmenlerinin Öğrencilere Yönelik Mentörlük Faaliyetleri


Özet Görüntüleme: 5 / PDF İndirme: 3

Yazarlar

  • Bülent Koçoğlu Milli Eğitim Bakanlığı

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.15087718

Anahtar Kelimeler:

Din Eğitimi, İmam-Hatip Lisesi, Meslek Dersi Öğretmeni, Mentörlük

Özet

21.yüzyıl, henüz daha başında olmamıza rağmen küreselleşmenin artması, bilgi ve teknolojilerin sürekli olarak yenilenmesi ve bunlara bağlı olarak bireysel ve toplumsal hayatımızdaki büyük ve hızlı değişimlerin yaşanması ile ön plana çıkmaktadır. İnsanların ortaya çıkan bu değişimlere uyum sağlayıp, rekabeti yönetmesi ve söz konusu değişimleri/yenilikleri kariyerlerinde avantaj haline dönüştürebilmesi giderek zorlaşmaktadır. Zorluğun artarak yaşandığı bir diğer alan ise, örgütlü bir ortam olan okuldaki eğitim-öğretim faaliyetlerinin değişen dünyaya ve öğrencinin sürekli artan ihtiyaçlarına cevap veremez bir durumla karşı karşıya kalmasıdır. Birey ve okul düzeyinde yaşanan çabaların merkeze alınması halinde, gençlerin bu değişimlere uyum sağlayıp, yaşama dair sağlıklı ve üretken kararlar alabilmesi veya okulun gençlere bu ortamı sunması ve onları ahlaklı birer birey olarak yetiştirebilmesi için eğitimin tüm paydaşlarının birlikteliği daha elzem bir konu olmaya başlamıştır. Buna bağlı olarak okul seviyesinde idare, öğretmen, öğrenci hatta veli arasında mentörlük faaliyetleri, profesyonel düzeyde kariyer rehberliği ve danışmanlık hizmetleri daha fazla zorunlu hale gelmektedir. Etkili bir mentörlük sürecinin yaşanabilmesi için planlı davranmaya, okulun vizyon ve misyonunu destekleyecek şekilde yürütülmesine ihtiyaç vardır. Mentörlüğün, öğrenciye olduğu kadar kuruma ve mentöre de faydaları söz konusudur. Mentörlük kavramı, danışmanlık, rehberlik ve koçluk gibi terimleri kapsamına almakla birlikte geçmişte uygulanan ahilik, lalalık ve atabeylik gibi uygulamaları da deruhte etmektedir. Mentörlüğün fayda oranını yükseltmek için hem mentörün hem de öğrencinin bu uygulamayı içtenlikle yapması ve gönüllülük zemininde sürecin takip edilmesi elzemdir. Ülkemizde din eğitimi alanında, müfredat ve programıyla geçmişten günümüze en fazla kabul gören kurum, şüphesiz imam-hatip okulları olmuştur. Bu okullarda görev alan meslek dersi öğretmenleri ise, diğer kültür dersi öğretmenlerine göre, bu okulların kendilerine özgü yapılarından dolayı daha çok sorumluluk alan zümre grubudur. Meslek dersi öğretmenleri branşları gereği öğrencilerin akademik başarıları hususunda çaba içerisinde olmaları gerektiği kadar onların manevi bilinç ve ahlaki davranış kazanmaları hususunda da gayret ederler. Bu tür faaliyetler, mentörlük niteliği de taşıyacak şekilde öğrencilerin akademik başarıları, kariyer planlamaları, kişisel gelişim mentörlüğü ve manevi rehberlik zemininde sürdürülmektedir. Mentörler daha çok sınıf dışı ortamlarda okulun genelinde, konusuna özel olarak kurdukları kulüpler aracılığıyla, çeşitli projeler yürüterek bunu gerçekleştirirler. Mentörün bu tür zeminlerde öğrencilerini daha iyi tanıma, kişisel becerilerini öğrenme ve öğrencilere rehberlik yaparak tecrübelerini aktarma imkânı bulurlar. Günümüzde dijitalleşmenin etkisiyle oluşan yeni eğitim paradigmasında, daha fazla yalnızlaşan gençlerle ilgili, okulun misyon ve vizyonuna uygun davranış çıktıları elde edilebilmesi için samimi bir zeminde yürütülecek mentörlük faaliyetlerine olan ihtiyaç gittikçe artmaktadır. Mentörler dijital araçları kullanarak, zaman ve mekân sınırını aşarak ve sürekli irtibat halinde kalarak öğrenme-öğretme sürecini de güçlendirebilirler. Bu bağlamda araştırmada, imam-hatip liselerinde görev yapan meslek dersi öğretmenlerinin öğrencilerine yönelik yapabilecekleri mentörlük faaliyetleri ve bu faaliyetlerde nelere dikkat edecekleri hususu temel problem olarak belirlenmiştir. Çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Bunun için literatür taraması yapılmış ve ilgili kaynaklar incelenerek çalışmanın konusu açısından çıkarımlar yapılmıştır. Neticede;

  • Dünyanın birçok ülkesinde geçmişten günümüze uygulanan mentörlük faaliyetinin imam-hatip liselerinde görev yapan meslek dersi öğretmenleri aracılığıyla hayata geçirilmesinin öğrenciler açısından faydalı olacağı sonucuna ulaşılmıştır.
  • Oluşacak pozitif ortamın kuruma, mentöre ve öğrenciye benzer niteliklerde yarar sağlayacağı hususu bir diğer elde sonuç olmuştur.
  • Aynı zamanda, bu tür gönüllü etkinliklerin, öğretmen-öğrenci, öğrenci-öğrenci, öğrenci-veli, öğretmen-veli, öğrenci-idare iletişimini güçlendireceğine ve böylece okulun genel ikliminin iyileşmesine ve mevcut eğitim-öğretim faaliyetlerinde pozitif yönde bir değişimin yaşanmasına katkısı olacağı sonucuna da ulaşılmıştır.

Referanslar

Acar, A. K. (2023). Tecrübe, Paradigma ve Gelecek Öngörüleri ile Bir İmam Hatip Okulu Tasavvur Etmek. Kocatepe İslami İlimler Dergisi, 6(2), 566-587. https://doi.org/10.52637/kiid.1358265

Acuner, Y. (2018). İmam Hatip Okullarında Din Eğitimi ve Sorunları. (Ed.) Türkiye’de Din Eğitimi ve Sorunları içinde (131-169), İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi (dem) Yayınları.

Acuner, Y. (2020). İmam Hatip Okulları. (Ed.), Din Eğitimi içinde (125-141), Ankara: BİLAY (Bilay Bilimsel Araştırma Yayınları).

Ada, A., Tuti, T. & Tabriz, S. M. (2015). An Alternative Method for Professional Development of Teachers: Mentoring. Jokull Journal, 65(6), 101-112. https://www.researchgate.net/publication/292103322_An_Alternative_Method_for_Professional_Development_of_Teachers_Mentoring

Akar, F. & Nayir, K. F. (2015). Eğitim Kurumlarındaki Sosyal Kulüplerin Etkililiğinin İncelenmesi: Uygulamada Değişim İhtiyacı. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(2), 167-186. https://dergipark.org.tr/tr/pub/pegegog/issue/22570/241116

Akpınar, B. & Gezer, B. (2010). Öğrenen Merkezli Yeni Eğitim Yaklaşımlarının Öğrenme-Öğretme Sürecine Yansımaları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 1-12. https://dergipark.org.tr/tr/pub/zgefd/issue/47952/606704

Aslanargun E., Kılıç, A. & Bozkurt, S. (2014). Parental Expectation and Religious Education in State Schools in Turkey: The Case of Imam Hatip High Schools. International Journal of Instruction, 7(1), 135-150. https://dergipark.org.tr/en/pub/eiji/issue/5136/69991

Aşlamacı, İ. & Karmış, M. (2020). Okul Yöneticilerine Göre İmam Hatipli Vizyonu Üzerine Nitel Bir Araştırma. Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 11(1). 60-91. https://dergipark.org.tr/tr/pub/mesned/issue/55038/640121

Avcı, D. (2019), Öğretmenlerin Mentorluk Rolüne İlişkin Sınıf Öğretmeni ve Veli Görüşleri (Giresun İli Örneği) [Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Aydeniz, N. (2020). Öğretmen-Öğrenci İlişkisi Açısından Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi. edebali islamiyat dergisi, 4/1, 209-237. https://dergipark.org.tr/tr/pub/edid/issue/54606/702885

Aydın, İ. (2022). Okulda Mentörlük Süreci ve Yöneticilerin Mentörlük Rolü. Türkiye Özel Okullar Derneği Dergisi, 15(62), 27-31. https://www.researchgate.net/publication/364958475_OKULDA_MENTORLUK_SURECI_ve_YONETICILERIN_MENTORLUK_ROLU

Balcı, A. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. 13. Basım. Ankara: Özyurt Matbaacılık.

Balcı, M. (2012). Otel İşletmelerinde Mentörlük Programları Üzerine Bir Araştırma [Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Baltacı, (2019). İmam-Hatip Liselerinde Çalışan Öğretmenlerin Mesleki Sorunlarının Analizi ve Çözüm Önerileri. ilted: ilahiyat tetkikleri dergisi, 52(2), 241-264. https://doi.org/10.29288/ilted.588197

Bayrakdar, N. (2013). Öğretmenlerine Göre Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenliğinin Doğasından Kaynaklanan Güçlüklerin Mesleki Tükenmişlik Algıları Üzerindeki Etkileri. ERUIFD, 1(16), 79-100. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://isamveri.org/pdfdrg/D00038/2013_16/2013_16_BAYRAKDARN.pdf

Börü, N. (2019). Mesleğe Yeni Başlayan Öğretmenler için Mentörlük ve Mesleğe Giriş Eğitimi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2). 68-87. https://doi.org/10.17556/erziefd.430221

Candemir, E. (2010). Polis Staj Eğitimleri ve Mentorluğa Dayalı Bir Model Önerisi [Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Canlı, S. (2023). Etkili Mentörlükte Mentör ve Menti: Mentörlüğe Bakış Açısı, Roller, Mesleki ve Kişisel Özellikler. Millî Eğitim Dergisi, 52(238), 1187-1218. https://doi.org/10.37669/milliegitim.1067292

Cantimer, G. (2008). İlköğretim Okul Yöneticileri ve İlköğretim Müfettişlerinin Mentorluk Rollerine İlişkin Görüşleri (Sakarya ili örneği). [Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Ceylan, C. (2004). Mentorluk İlişkilerine Farklı Bir Yaklaşım: Kariyere Uyarlı Mentorluk. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(1). http://www.isguc.org/?p=makale&id=203&cilt=6&sayi=1&yil=2004

Çakır, L. (2015). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Eğitiminde Mentorluk ve Bir Model Önerisi [Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Çam-Tosun, F. & Bayram, A. (2017). Öğrenci Koçluğuna İlişkin Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri: Bayburt Örneği. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 2017, 7 (1), 23-40. https://www.researchgate.net/publication/322501126_Ogrenci_Kocluguna_Iliskin_Ogretmen_ve_Ogrenci_Gorusleri_Bayburt_Ornegi

Çekin, A. (2015). İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmenlerinin Profesyonelliği Üzerine Bir Araştırma. International Journal of Social Science, (37), 85-100. Doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2976

Çelik, L. (2007). Öğretim Materyallerinin Hazırlanması ve Seçimi. (Ed.), Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı içinde (32-67), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Çelik, S. (2011). Kütüphaneci Eğitiminde Mentörlük Uygulaması: Doğuş Üniversitesi Kütüphanesi Örneği. Bilgi Dünyası, 12(2), 295-218. DOI: https://doi.org/10.15612/BD.2011.199

Çınar, F. (2015). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ve İmam Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmenlerinin Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeylerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(22), 235-282. https://dergipark.org.tr/tr/pub/sbe/issue/23143/247199

Çınar, İ. (2009). Küreselleşme, Eğitim ve Gelecek. Kuramsal Eğitimbilim, 2(1), 14-30. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/304119

Çukurbaşı, B. & İşman, A. (2014). Öğretmen Adaylarının Dijital Yerli Özelliklerinin İncelenmesi (Bartın Üniversitesi Örneği). Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 28-54. https://dergipark.org.tr/en/pub/buefad/issue/3814/51159

Damaş, G. (2010). Kariyer Geliştirme Aracı Olarak Koçluk ve Yönetim Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Örnek Bir Koçluk Uygulaması [Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Daresh, J. C. & Playko, M. A. (1995). Mentoring in Educational Leadership Development: What Are the Responsibilities of the Proteges?. TYPESpeeches/Conference Papers (150)ReportsResearch /Technical (143), 1-13. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED381874.pdf

Demir, Ö. & Cesur, F. (2019). Dkab ve İhl Meslek Dersleri Öğretmenlerinin Derslerinde Kullandıkları Öğretim Teknolojileri-Materyaller ve Konuya İlişkin Görüşleri. Bayburt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1, 63-97. https://dergipark.org.tr/tr/pub/bayburt-ilahiyat/issue/51097/643862

Demir, Ö. & Doğanay, A. (2009). Öğretmen Eğitiminde Bilişsel Koçluk Yaklaşımı. Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 2009, 717-739. https://dergipark.org.tr/tr/pub/uefad/issue/16690/173468

Demirel, Ö. (2003). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Öğretme Sanatı. (6. bs.), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2010). İmam Hatip Lisesi ve Anadolu İmam Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretim Programları. Ankara. https://dogm.meb.gov.tr/www/egitim-programlari-arsiv/icerik/2064

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2017). Anadolu İmam Hatip Liseleri İmam Hatip Ortaokulları -Vizyon Belgesi. Ankara. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/10125901_AIHL_IHO_Vizyon_Belgesi_Eylul_2017.pdf

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2018a). Anadolu İmam Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretim Programları. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/201812019324133-AIL%20Meslek%20Dersleri%20Ogretim%20Programi%20MArapca.pdf

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2018b). 2023 Eğitim Vizyonu. https://baklan.meb.gov.tr/www/meb-2023-vizyon-belgesi/icerik/330

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2020). Eğitimde Rehberlik ve Destekleme Modeli (Erdem) Rehberlik Programı 2020. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_09/23184319_ERDEM_Destek2020.pdf

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2025a). Anadolu İmam Hatip Lisesi Haftalık Ders Çizelgesi. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_07/01154039_AIHL_Haftalik_Ders_Cizelgesi_2018-2019.pdf

Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. (2025b). İmam Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. Chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dinogretimi.meb.gov.tr/meslekigelisim/IHLMeslekDersleriYeterlikleri.pdf

Doğan Kılıç, E. & Serin, H. (2017). Süreç Olarak Mentorluk. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2). https://dergipark.org.tr/tr/pub/cybd/issue/34554/381739#article_cite

Dönmez, Ş. & Taylı, A. (2018). Ortaokul Öğrencilerinde Okul İklimi, Okula Bağlılık ve Okul Yaşam Kalitesi Algısının İncelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9/2, 1-17. https://dergipark.org.tr/tr/pub/aduefebder/issue/41071/471824

Döş, İ. & Kır, E. (2013). İlköğretim ve Ortaöğretim Okullarında Sosyal Etkinlik ve Yönetimi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(3), 527‐544. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/223244

Durak, İ. (2016). Sosyal Girişimcilik ve Ahilik Teşkilatı: Teorik Çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (47), 101-120. https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/207523

Ekici, S. & Önal, H. İ. (2019). ODTÜ Kütüphanesi Mentorluk Uygulaması. Türk Kütüphaneciliği, 33(1), 24-42. https://doi.org/10.24146/tkd.2019.45

Elbay, S. (2015). Okul Yöneticilerinin Mentorluk Rollerini Yerine Getirme Düzeyleri: Kilis İli Örneği. [Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Ercan, F. & Aksu, A. (2022). Eğitimde Mentorluk. PEARSON JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES & HUMANITIES, 7(21), 108-133. http://dx.doi.org/10.46872/pj.588

Erden, M. (2011). Eğitim Bilimine Giriş. (6. bs.), Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Erol, Y. C. & Özdemir, T. Y. (2018). Öğretmen Adaylarının Okul Tabanlı Mentorluk ve Özyeterlik Algılarının İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (2), 874-894. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.37322-431457

Eröz, A. (2019). Okul Müdürlerinin Mentorluk Fonksiyonunun Öğretmenlerin İş Doyumuna Etkisi. [İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Esas, İ. (2013). Mentorluk ile Bireysel Kariyer Arasındaki İlişki [İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Fagenson, E. A. (1989). The Mentor Advantage: Perceived Career/ Job Experiences Of Proteges Versus Non Proteges. Journal Of Organizational Behavior, 10 (4), 309-320. https://www.studocu.com/row/document/%E9%A6%99%E6%B8%AF%E4%B8%AD%E6%96%87%E5%A4%A7%E5%AD%B8%E6%B7%B1%E5%9C%B3/general-psychology/fagenson-1989/102947990

Göcen, G. & Kaya, Z. (2014). İmam‐Hatip Liselerinde Çalışan Öğretmen ve Yöneticilerin Okul İklim Algısı ve Bu Algıya Etki Eden Faktörler (İstanbul Örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 36, 67-102. https://doi.org/10.17120/omuifd.64754

Gögebakan, M. (2016). Liselerde Sosyal Kulüp Etkinliklerinin Etkililiği. [İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Gömleksiz, M. N. & Kan. Ü. (2013). Mentor Öğretmenlerin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımını Kullanmadaki Yeterlik Düzeylerine İlişkin Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 135-173. https://dergipark.org.tr/tr/pub/omuefd/issue/20245/214773

Gümüş, Ö. B. (2015). Eğitim Yöneticilerinin Mentorluk Rollerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi [Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Hobson, A. J. & Sharp, C. (2005). Head to head: A systematic review of the research evidence on mentoring new head teachers. School Leadership and Management, 25(1), 25-42. https://www.researchgate.net/publication/249015325_Head_to_head_A_systematic_review_of_the_research_evidence_on_mentoring_new_head_teachers

Jacobi, M. (1991). Mentoring and undergraduate academic success: A literature review. Review of Educational Research, 61(4), 505–532. https://www.jstor.org/stable/1170575

Kalçık, F. (2017). Öğrenci Başarısını Desteklemede Bir Yol: Öğrenci Koçluğu. Bartın Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 53-67. https://dergipark.org.tr/tr/pub/bujer/issue/33864/362641

Karabacak, K. (2010). Akademik Koçluk Sisteminin Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 81-94. https://dergipark.org.tr/tr/pub/sakaefd/issue/11216/133949

Karaman, H. (2014). İmam Hatip"lerin Sorumluluğu. (2025 Mart 12) https://www.yenisafak.com/yazarlar/hayrettin-karaman/imam-hatiplerin-sorumlulugu-54980

Karaman, H. (2014). İmam-Hatiplerin Varlık Sebebi ve Nitelikleri. (2025 Mart 12) https://www.yenisafak.com/yazarlar/hayrettin-karaman/imam-hatiplerin-varlik-sebebi-ve-nitelikleri-54998

Karaman, H. (2014). İkmal Seferberliğinin Gönüllüleri. (2025 Mart 12) https://www.yenisafak.com/yazarlar/hayrettin-karaman/ikmal-seferberliginin-gonulluleri-51474

Karaman, H. (2014). İmam Hatipliler Ailesi, https://www.yenisafak.com/yazarlar/hayrettin-karaman/imam-hatipliler-ailesi-51513

Karadağ, S. (2015). Eğitim Kurumlarında Mentorluk Uygulamaları: Durum Analizi [Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Karasar, N. (1984). Bilimsel Araştırma Yöntemi 2. Basım. Ankara: Taş Kitapçılık.

Kaya, Z. (2006). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. (2. bs.), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Korukçu, A. (2012). İmam Hatip Liseleri, (Ed.), Din Eğitimi içinde. (181-207). Ankara: Grafiker Yayınları.

Kocabaş, İ. ve Yirci, R. (2011). Öğretmen ve Yönetici Yetiştirmede Mentorluk. Ankara: Anı Yayınları.

Koçoğlu, B. (2024). Dijitalleşen Dünyada Din Eğitimi Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Köse, E. (2003). İlköğretim Düzeyinde Ders Dışı Etkinliklerin Akademik Başarıya ve Okul Kültürünü Algılamaya Etkisi. [Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/sss.jsp

Kuzu, A., Kahraman, M. & Odabaşı, H. F. (2012). Mentörlükte Yeni Bir Yaklaşım: E-Mentörlük. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(4), 173-183. https://kutuphane.dogus.edu.tr/mvt/pdf.php?pdf=0013457&lng=0

Millî Eğitim Bakanlığı. (2019). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://ogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_09/25145204_SOSYAL_ETKYNLYKLER_YON.pdf

Mendez-Morse, S. (2004). Constructing Mentors: Latina Educational Leaders’ Role Models and Mentors. Educational Administration Quarterly, 40(4), 561-590. https://doi.org/10.1177/0013161X04267112

Mentörlüğün Faydaları, (2025 Mart 10). https://www.selfleadership.com/blog/mentoring-benefits-skills-pitfalls

Mücahit, M. (2016). İmam Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretiminde Öğretmenin Rolü (Sivas İli Örneği). [Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Mücahit, M. (2017), Öğrencilerin Gözüyle İmam-hatip Lisesi Meslek Dersleri ve Meslek Dersleri Öğretmenleri (Sivas İli Örneği), CÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 41(1), 74-99. http://cujos.cumhuriyet.edu.tr/tr/pub/issue/30110/284926

Mullen, C. A. (2009). Re-imagining the human dimension of mentoring: A framework for research administration and the academy. Journal of Research Administration, 40(1), 10-31. https://eric.ed.gov/?id=EJ886783

Naillioğlu Kaymak, N. & Sezgin, F. (2020). Aday ve Danışman Öğretmenler İçin Mentorluk Rolleri Ölçeklerinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi/JRES, 7(1), 349-375. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1172809

Paçalı, İ. (2019). Türk Yüksek Öğretiminde Mentorluk: Lisans Düzeyinde Bir Model Önerisi. [Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Pala, A. (2017). Meb İlkokul ve Ortaokul Eğitim Kurumlarına Atanan Aday Öğretmenlere Uygulanan Mentorluk Süreci. [Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Parikh, I. J. & Kollan, B. (2004). Paradigms of Mentoring Process. https://www.iima.ac.in/sites/default/files/rnpfiles/2004-03-05indirap.pdf

Pınar, A. H. (2013). Mintzberg’in Yönetim Yaklaşımı Açısından İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Koçluk ve Mentorluk Yetkinlikleri ile Öğrencilerin Sınav Başarı Puanları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 2013, 121-138. https://dergipark.org.tr/tr/pub/cusosbil/issue/4392/60410

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. (2022). Sosyal Sorumluluk ve Toplum Hizmeti Çalışmaları Öğretmen ve Yönetici Rehber Kitabı. https://ogm.meb.gov.tr/www/genel-mudurlugumuzden-yeni-bir-kaynak-sosyal-sorumluluk-ve-toplum-hizmeti-calismalari-ogretmen-ve-yonetici-rehber-kitabi/icerik/1702

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. (2023a). Öğrenci Kulüpleri Öğretmen ve Yönetici Rehber Kitabı. https://ogm.meb.gov.tr/www/ogretmen-ve-okul-yoneticileri-icin-yeni-bir-kaynak-ogrenci-kulupleri-ogretmen-ve-yonetici-rehber-kitabi/icerik/1735

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. (2023b). Web Tabanlı Dijital Eğitim Araçları Öğretmen Rehber Kitabı. https://ogmmateryal.eba.gov.tr/kitap/web2/index.html

Ot, F. (2021). İmam hatip okullarında öğrenim gören öğrencilerin sosyal medya kullanma alışkanlıkları (Edirne örneği). [Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Özalp, U. (2016). Okul Müdürlerinin Mentorluk Fonksiyonlarının Okul Müdür Yardımcılarının İş Doyumuna Etkisi. [Yıldız Teknik Üniversitesi ve İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüleri]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Özkalp, E., Kırel, Ç., Sungur, Z. & Cengiz, A. A. (2006). Örgütsel Toplumsallaşma Sürecinde Mentorluk ve Mentor’un Yeri ve Önemi: Anadolu Üniversitesi Araştırma Görevlileri Üzerine Bir İnceleme. Sosyal Bilimler Dergisi (2), 55-69. https://earsiv.anadolu.edu.tr/xmlui/handle/11421/413

Sayın, E., Koç, M., Önal, R. & Aba, V. (2019). Değerler Eğitimi Mentoru Yetiştirme: Balıkesir Örneklemi. Akademik Araştırmalar Dergisi, 14(27), 63-82. https://www.researchgate.net/publication/336832333_Degerler_Egitimi_Mentoru_Yetistirme_Balikesir_Orneklemi

Serin, H. (2019). Sosyal Medyada Çocuk Hakları İhlalleri: Ebeveynler ve Öğretmenler Farkında mı?. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(Özel Sayı), 1-27. https://doi.org/10.17494/ogusbd.555107

Sezer, H. & Şahin, H. (2015). Koçluk: Tıp ve Sağlık Bilimleri. Tıp Eğitimi Dünyası (TED), 14(42), 33-42. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ted/issue/21325/228754

Sezgin, F., Koşar, S. & Er, E. (2014). Okul Yöneticisi ve Öğretmen Yetiştirmede Mentorluk Sürecinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 1337-1356. https://www.researchgate.net/publication/321146273_Okul_yoneticisi_ve_ogretmen_yetistirmede_mentorlugun_roluExamining_Mentoring_in_the_Training_of_School_Administrators_and_Teachers

Süngü, Y. (2006). Dev Şirketler Şehzade Yetiştiren Lala Arıyor. https://www.yenisafak.com/arsiv/2006/mart/26/ysungu.html

Şahinoğlu, A. & Sağlam Arslan, A. (2019). Eğitimde Mentörlük Uygulamaları. Online Fen Eğitimi Dergisi, 4(2): 183-195. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ofed/issue/50430/601165

Şanal, G. (2022). Kurum İçi Koçluk ve Mentörlük Uygulamaları ve Bu Uygulamaların Çalışanların Motivasyonuna Etkisi [Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Şimşek, A. (2012). Araştırma Modelleri. (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri içinde (80-107). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset.

Uçar, R. (2017), İmam-hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmenlerinin ‘İmam-hatipli’ Vizyonu. Yakın Doğu Üniversitesi İslam Tetkikleri Merkezi Dergisi, 3(2), 83-127. https://dergipark.org.tr/tr/pub/yaduitmed/issue/40897/515784

Uzunpınar, G., Demiray, Ö., Gürel, Ö. İ. & Arkadaş, B. (2023). Öğretmenlerin Mesleki Gelişiminde Mentörlük Programlarının Rolü ve Etkinliği. International Academic Social Resources Journal, 8(54), 3952-3960. DOI: http://dx.doi.org/10.29228/ASRJOURNAL.72572

Tarhan, H. & Karateke, T. (2021). “Anadolu İmam Hatip Liselerinin Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 12/2, 481-516. https://doi.org/10.51605/mesned.1017035

Taşkıran Kala, Ş. (2019). Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersinin Öğrencilerin Anlam Dünyasındaki Yeri [Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Terlemez, V. & Alpaydın, Y. (2019). İmam Hatip Lisesi Öğrencilerinin İmam Hatiplik Algısı ve Deneyimlerinin İncelenmesi. Talim: Journal Of Educatıon In Muslım Socıetıes And Communıtıes, 3(1), 103-130. https://doi.org/10.37344/talim.2020.9

Turhan, D. K. (2017). Dijital Aktivizm. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(1),26-44. https://dergipark.org.tr/tr/pub/sbe/issue/29477/450382

Vural, B. (2006). Yetkin-İdeal Vizyoner Öğretmen. 3.baskı. İstanbul: Hayat Yayınları.

Yıldırım, R. (2013). Okul Yöneticilerinin Mentörlük Rollerinin Okulun Akademik Başarısı ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi [Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Yıldırım, R. & Yılmaz, E. (2013). Okul Yöneticilerinin Mentorluk Rollerinin Okulun Akademik Başarısı ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 98-119. https://dergipark.org.tr/tr/pub/musbed/issue/23302/248608

Yıldırım, M. E. (2013), Nebevi Eğitim Modeli Daru’l-Erkam, İstanbul: Siyer Yayınları,

Yıldırım A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri 8. Basım. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yirci, R. (2009). Mentorluğun Eğitimde Kullanılması ve Okul Yöneticisi Yetiştirmede Yeni Bir Model Önerisi. [Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

Yurtseven, N. (2010). Mentorluk Hizmetinin, Yabancı Diller Yüksekokulu’nda Okuyan Öğrencilerin Akademik Başarıları, Öz Yeterlik Algıları ve Kaynakları Yönetme Stratejileri Üzerindeki Etkisi [Yıldız Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü]. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp

İndir

Yayınlanmış

2025-03-26

Nasıl Atıf Yapılır

Koçoğlu, B. (2025). İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersi Öğretmenlerinin Öğrencilere Yönelik Mentörlük Faaliyetleri . Tanım Tenkit Teori, (4), 21–45. https://doi.org/10.5281/zenodo.15087718